Spotykamy się jak zwykle koło Jagiellonów dzisiaj w składzie:Edytka,Alek,Mirek i dwa Rafały. Miało być jeszcze kilka osób ale jak to zimą choroba dopadła więc leżą a my jedziemy. Plan to coś przeciwnego Olsztynowi więc kierujemy się w stronę Konopisk-prowadzi Mirek więc jest ciekawie-odwiedzamy miejsca w których jeszcze nie byłem. Początkowo Jagiellońska obok straży następnie przez strzelnicę i polnymi drogami docieramy do Dźbowa a konkretnie na sam koniec w okolice Firmy Strach.Następnie kawałek asfaltem w kierunku Blachowni i w lewo w las którym docieramy do Aleksandrii. Tam dość długo krążymy po wiejskich drogach by wyjechać w Blachowni. Droga powrotna to już jazda wzdłuż torów przez Wyrazów do Częstochowy. Następnie powrót do Jagiellońskiej i do domu.

Wiało strasznie a ja miałem kilka spraw do załatwienia na mieście więc siadamy z Michałem na rowerki i w drogę. Najpierw na działkę zobaczyć czy już kradną czy jeszcze nie ,następnie do X-Comu a potem do Taurusa opłacić spinning. Chwilka na popgawędkę z Adamem i do domu.Dzisiaj przerwa od biegania -trzeba dać nogom odpocząć.

Drugi dzień pod biegania pod znakiem bolących nóg ale tak ma być. trasa taka sama jak wczoraj czas trochę lepszy,międzyczasy też. Obym wytrwał w postanowieniu jak najdłużej.

Jak mówiłem nikt nigdy nie namówi mnie na bieganie a jednak trafił się taki jeden człowiek dzięki któremu ruszyłem dupsko. Rafale to wszystko dzięki Tobie. Obym wytrwał w postanowieniu. Jutro część druga biegania.

Zgodnie z noworoczną tradycją ruszamy spod Skansenu w stronę Olsztyna. Dzisiaj na starcie pojawili się Aga,Kasia, Przemo,Robert,Rafał, Zibi,Gaweł ,Michał i ja. Nie pojechała Daria która musiała zrezygnować z przyczyn rodzinnych. Pogoda w miarę łagodna lecz droga oblodzona i grozi w każdej chwili wywrotką. Ruszamy standardowo w stronę Guardiana a następnie wzdłuż torów dojeżdżamy do przejazdu kolejowego i skręcamy na Dębowcówkę a później jak zwykle w stronę Sokolich. Docieramy do Leśnego gdzie postanawiają zostać dziewczyny oraz Gaweł i Przemo a reszta odbija w teren. Robimy kółko po Sokolich Górach i powolutku kierujemy się w stronę baru. W środku zastajemy jeszcze Arka, Bartka i Krzysia a po chwili dociera Mirek. Siedzimy trochę popijając herbatkę i zajadając frytki a później ruszamy w stronę domu. I znów typową drogą przez Skrajnicę do rowerostrady a potem przez tory i do Michaliny. Docieramy do Alei Pokoju gdzie każdy ucieka w swoją stronę.